Nakon samo 22 dana obuke, samostalno je poleteo: Mihajlo Petrović bio je prvi pilot srpskog vazduhoplovstva!

Sa namerom da sačuva uspomenu na sam početak stvaranja srpske avijacije, da budućim generacijama u nasleđe ostavi svedočanstvo o podvizima i herojstvu srpskih pilota, ali i da oda priznanje gradu koji slovi za kolevku srpske avijatike, vojni aerodrom u Nišu poneo je pre tri godine ime prvog čoveka sa ovih prostora koji se vinuo u visine - Mihajla Petrovića.

Da pilot koji je svoje junaštvo zauvek ugradio u temelje srpske avijacije dobije svoj aerodrom zatražilo je Udruženje penzionisanih podoficira Srbije iz Gradskog odbora Niš. Njenu važnost prepoznali su u Ministarstvu odbrane i Vojsci Srbije, pa se od 2018. godine sa ponosom niška vojna vazdušna luka zove "Narednik - pilot Mihajlo Petrović".

Reč je o čoveku koji je embrion stvaranja srpske avijacije. Narednik, pilot Mihajlo Petrović je prvi Srbin koji se avionom vinuo u nebo, kao braća Rajt. Kao što su oni bili važni za Amerikance, tako je i Petrović važan za srpski narod – objaslili su nam na vojnom aerodromu u NIšu koji, kako kažu, danas ima odličan letački kadar. 

Petrović je pripadao prvoj grupi od šest pilota sa ovih prostora koji su se 1912. godine školovali u Francuskoj. Rođeni Kragujevčanin, završio je Artiljerijsku podoficirsku školu. Prva služba mu je bila upravo u Nišu, zatim u Kragujevcu, pa u Beogradu.

Sposobnost za letenje izdvajala ga je od ostalih kandidata za pilote. To je primetio i njegov instruktor letenja Broden u bazi Etamp, nedaleko od Pariza, koji ga je, otkriva nam major Mitrović, ubedio da posle samo 22 dana obuke poleti samostalno.

Let dvokrilcem "farman" pratio je veliki broj zaljubljenika u avione, skandirajući "Bravo Serbo!". O ovom podvigu pisao je i pariski "Figaro", nedugo zatim i štampa u Srbiji, a Petrović je slavljen kao nacionalni heroj.

Pored toga što je poneo titulu pionira srpskog vazduhoplovstva, Petrović je nažalost bio i prva žrtva svetske ratne avijacije. Život je izgubio u izviđačkom letu 1913. godine kod Skadra. Na njegovom satu vreme se zaustavilo na 10.45, a visinomer je pokazivao 1.234 metra nadmorske visine. Poginuo je 7. marta te 1913, a dan kasnije sahranjen je u selu Barbaluši. Po završetku balkanskih ratova, njegovi posmrtni ostaci preneti su na Cetinje, a na zahtev porodice, 1931. godine u Beograd, na Novo groblje, gde i danas počivaju.

Bonus video:

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi