Kad se hrvatski spavači probude: Kako hrvatska obaveštajna služba preko opozicije pokušava da destabilizuje Srbiju?

Svaka tragedija i nesreća u Srbiji poslednjih godina povod je za "građanske" proteste koji liče na sve, osim na komemorativne skupove na kojima se okupljeni sa pijetetom odnose ka žrtvama tragedija.

Po oprobanom receptu, kada se u pokušaju obojene revolucije u Srbiji podignu plaćenici američke duboke države i spavači hrvatske Sigurnosno-obavštajne agencije (SOA) i njene majke-službe iz jedne velike evropske zemlje, njima se, pored nekih beogradskih medija, odmah pridruži i hrvatska propagandna mašinerija potpomognuta političkom i estradnom "elitom" te zemlje.

Čekači leševa u Srbiji, ili kako ih je Zoran Ćirjaković nazvao dobrovoljni primaoci tuđe krvi, oni koji jedva čekaju neku nesreću sa što više mrtvih u našoj zemlji, bez obzira da li to bila masovna ubistva od strane poremećenih pojedinaca, kao što je to slučaj sa masakrima u OŠ "Vladislav Ribnikar" i mladenovačkim selima Malom Orašju i Duboni, pad nadstrešnice od 300 tona u Novom Sadu, ili eksplozija mine u visokorizičnoj fabrici bojeve municije, u okultnom, gotovo ritualnom maniru počinju da "žale" za žrtvama, uporno priželjkujući i zazivajući nove nesreće i tragedije.

Tanjug/Strahinja Aćimović

Svaka tragedija, svaki izgubljeni izbori, pa čak i svaka predizborna kampanja, teren su za ustašku obaveštajnu službu i hrvatsku propagandnu mašineriju (koja je pod direktnom kontrolom SOA), koje zatim preuzimaju direktno rukovođenje medijskog pokrivanja protesta i uličnog nasilja koje, po pravilu, biva usmereno na najviše državne funkcionere i institucije srpske države.

Masovna ubistva u Srbiji prošle godine - školski primer aktivacije osovine SOA-hrvatska propagandna mašinerija-spavači

Dok je Srbija i dalje tugovala za nevinim žrtvama dva masakra, koji su se dogodili 3. i 4. maja, deo opozicije pokušao je da iz ovih tragedija izvuče jeftine političke poene. U ovom degutantnom poslu, naravno, imali su svesrdnu pomoć hrvatske obaveštajne službe i njene propagandne mašinerije oličene u hrvatskim medijima.

Naime, čim su vlasti Srbije donele konkretne mere kako bi sprečile da se više ponove slične tragedije, hrvatska propagandna mašinerija je “iz svih oružja” pokrenula frontalni napad na predsednika Srbije Aleksandra Vučića. Paralelno sa akcijama dela opozicije u Srbiji, koje su podrazumevale i pozive na ubistvo srpskog predsednika, novine i internet portali, okosnica propagandne mašinerije iz Hrvatske, bili su prepuni naslova u kojima se za sve nesreće u našoj zemlji optužuje upravo Vučić.

Neko naivan bi u tom slučaju pomislio da je Hrvatima toliko stalo do srpske sreće i napretka da su pokrenuli celokupnu propagandnu mašineriju samo da bi pomogli Srbima, jer na naslovnim stranama hrvatskih medija tih dana glavna tema nisu bili ni Milanović, a ni Plenković, već Srbija i srpski predsednik.

Osnivanje opozicionih "umetničkih" inicijativa i pokreta i promocija "srpskih" opozicionara od strane SOA

Kako protesti "Srbija protiv nasilja", a neki bi rekli i "Nasiljem protiv Srbije", nisu doneli željeni efekat, SOA i hrvatska propagandna mašinerija su "srpskom pitanju" pristupile na drugačiji način, koristeći neskrivenu želju određenih figura u javnom životu Srbije da sruše sopstvenu državu.

Tako je jedan od potpisnika, a ispostaviće se i vođa "Proglasa", organizacije sastavljene od najistaknutijih pojedinaca Druge Srbije, Dragan Bjelogrlić, u toku predizborne kampanje za decembarske izbore, na najgnusniji način na centralnom mediju hrvatske propagandne mašinerije, HRT-u, govorio o Srbiji i srpskom predsedniku.

- Zverinjak - tako sam metaforički nazvao Srbiju jer su vlastodršci pobedili državu! Srbija je oteta država! Vučić je autokrata! On ima narcisoidno-autokratski tip ličnosti - rekao je bez imalo srama Dragan Bjelogrlić.

Isti taj vođa "Proglasa" je poslednjih godina postao začetnik svih ideja "okupljanja" istomišljenika, a naročito u sopstvenoj branši, s obzirom da niko od njegovih kolega gotovo da ne može da dobije ulogu bez njegovog pristanka, čime ih samoproglašeni vođa i "drži u šaci".

Kako je "ProGlas" viđen kao "veće mudrih staraca" od strane javnosti, Bjelogrlić je pola godine pre masakra u "Ribnikaru" i mladenovačkim selima i protesta "Srbija protiv nasilja" osnovao "Glumačku organizaciju Srbije", skraćeno GOS, s namerom da joj ime podseća na DOS, tj. "Demokratsku opoziciju Srbije", koja je u rukama američke duboke države srušila legitimno i legalno izabranu vlast u Srbiji 5. oktobra 2000. godine.

Suvišno je reći da je GOS-u Dragana Bjelogrlića u vreme protesta "Srbija protiv nasilja" sasvim slučajno "Hrvatsko društvo filmskih djelatnika" pružilo podršku, kojom su se beogradski predstavnici duboke države i SOA naširoko hvalili, s obzirom da su "hrvatski filmski djelatnici" istakli "borbu za slobodu govora i pravednije društvo", kao cilj protesta u kojem njihove kolege po službi učestvuju.

Opozicija u direktnoj vezi sa hrvatskom agenturom 

S druge strane, da je cilj SOA u sprezi sa hrvatskom propagandnom mašinerijom pred decembarske parlamentarne izbore bio isključivo rušenje legitimno i legalno izabrane vlasti u Srbiji, potvrđuje čitav niz sastanaka istaknutih "srpskih opozicionara" sa prominentnim ličnostima upravo te mašinerije.

Plan je bio jednostavan - laži koje Đilasovi sledbenici planiraju da podmetnu srpskoj javnosti biće prvo objavljene u hrvatskim medijima, a zatim će ih prenositi tajkunski mediji pozivajući se na svoje hrvatske kolege. Radilo se o dobro osmišljenoj akciji koja je za cilj imala sklanjanje odgovornosti sa tajkunskih medija iako će laži protiv srpskih vlasti pored hrvatskih propagandista smišljati i opozicionari iz Srbije.

Sve ovo je sprovođeno u stilu rada Marinike Tepić, koja je kao protočni bojler SOA i hrvatske propagandne mašinerije, za njihov račun, a svoju materijalnu i drugu korist, u potpunosti izmislila priču o "logorima za Hrvate" u Vojvodini u toku građanskog rata u Hrvatskoj.

Naime, kao mlada pionirka Dinka Gruhonjića, čije ime, po njegovom priznanju, neodoljivo podseća na ime ustaškog koljača Šakića, tadašnja "novinarka" Tepić, došla je do "šokantnog otkrića", da su u zrenjaninskim selima Stajićevo i Begejci (današnji Torak), Hrvati držani i mučeni kao ratni zarobljenici.

Printscreen

Informacija se, naravno, pokazala kao lažna, što nije sprečilo hrvatsku propagandnu mašineriju da je obilato koristi u podgrevanju narativa o "srpskim agresorima", što je na kraju dovelo do oslobađajuće presude za ustaške generale Anta Gotovinu, Mladena Markača i Ivana Čermaka, koji su direktno sproveli akciju Pogroma, tj. etničkog čišćenja 250.000 krajiških Srba sa prostora bivše SR Hrvatske.

Krajiški Srbi za to što nisu dočekali pravdu, mogu da "zahvale", velikim delom, hrvatskoj propagandnoj mašineriji, koja je bila potkovana "informacijama" spavača iz Srbije, čekača srpskih leševa.

Marinika Tepić, Dinko Gruhonjić, Dragan Bjelogrlić i drugi poglavnici Druge Srbije nikada nisu spomenuli logore Rakitje u Zagrebu ili Loru u Splitu, u kojima su pretežno civili, ali i mladi vojnici JNA u početku, a zatim i heroji Srpske vojske Krajine, zverski mučeni i ubijani od strane nastavljača dela Dinka Šakića, koji ima toliko "lepo ime" da je Dinku Gruhonjiću čast da ga nosi. Međutim, Dinko (Šakić) Gruhonjić je kao najznačajniji predstavnik i predvodnik medijskog ogranka poluterorističke armije spavača, saradnika SOA i čekača leševa, tek "univerzitetski profesor", koji se ne ističe, sem kada treba da zapreti Srpskoj pravoslavnoj crkvi i vernicima da će njihovi hramovi da budu pretvoreni u pabove u kojima će da bude "dobre zajebancije".

Iste političke platforme - isti cilj duboke države i SOA

Ali zato s druge strane, kada se u obzir uzmu upravo političari, koji su istaknuta lica srbomrzačke armije lešinara, primetan je trend "kopiranja" sadržaja, po principu kopiranja NVO sa početka 2000-ih, kada su u Srbiji i Hrvatskoj delovale organizacije plaćene iz istog izvora, sa ciljem promocije narativa o srpskoj krivici za građanski rat, gde bi radi "reciprociteta", u odnosu na greh celog srpskog naroda za "zločine" u Hrvatskoj, tek poneki ustaški monstrum bio prokazan, poput Branimira Glavaša, čija dela po Slavoniji i Baranji nije bilo moguće sakriti.

Poput njega, notorni zlikovac i ubica, ustaša Tomislav Merčep, čiji su "Merčepovci" sejali smrt po srpskim sredinama mesecima pre početka operacije deblokade kasarni JNA u Hrvatskoj, koja će posle da bude označena kao početak "domovinskog rata", poznat je po ubistvu srpske porodice Zec u Zagrebu koje su počinili njegovi "bojovnici".

Po pravilu, hrvatske NVO koje se bore za "pravdu i istinu" prokazivale bi isključivo ustaške pojedince, poput navedene dvojice, jasno ih odvajajući od državnog vrha, s obzirom da se u "svetog" Franju Tuđmana i "svetu" hrvatsku borbu za slobodu ne sme dirati, niti se koljači mogu dovoditi u vezu sa državom kojom upravlja SOA, a kojoj su državnost poklonili Vašington i Berlin.

Tako je decembra prošle godine, posle 32 godine čekanja, porodica Zec na zagrebačkom Sljemenu dobila spomen obeležje. Zanimljivost ovog događaja je ta da je spomen obeležje otkrio gradonačelnik Zagreba Tomislav Tomašević.

On je za gradonačelnika, inače, izabran kao kandidat zeleno-leve liste "Možemo", čija je ikonografija preslikana u Srbiji na primeru liste "Moramo", takođe zeleno-leve orijentacije, koju su činile "Ekološki ustanak" Aleksandra Jovanovića Ćute, Otvorena građanska platforma "Akcija" i Neda(vi)mo Beograd Dobrice Veselinovića.

Pored toga, kampanja Dobrice Veselinovića za gradonačelnika Beograda je takođe bila preslikana i prepisana od Tomislava Tomaševića iz Zagreba.

Da sve bude još zanimljivije, jedna od istaknutih ličnosti liste "Moramo" u Srbiji je bila Biljana Stojković, dok je njen pandan u Hrvatskoj Ivana Kekin, koja je kandidat na predsedničkim izborima 29. decembra ove godine.

Upravo Ivana Kekin je neskriveno, potpuno otvoreno i transparentno u predizbornoj debati na HRT govorila o namerama ustaške SOA i duboke države i razlozima za podršku obojenoj revoluciji u Srbiji koja je u toku. 

"Ja bih samo htela podsetiti da je nama kao Hrvatskoj strateški interes da u Srbiji na vlasti bude građanska i demokratska opcija. To očito s Aleksandrom Vučićem nije moguće, no isto tako imamo priliku i ovih dana videti koliku snagu imaju građani Srbije koji su se juče u stotinama hiljada našli i protestovali protiv vlasti Aleksandra Vučića. Takvim snagama unutar Srbije, kao i onima koji se recimo bore za svoju zemlju protiv iskopavanja litijuma da im se nepovratno ne uništi, mi svakako trebamo pružiti podršku", izjavila je Kekin.

Za razliku od ranijih pokušaja preko deklarisanih ustaša, SOA i njena majka-služba iz jedne velike evropske države, uz pomoć hrvatske propagandne mašinerije i njihovih proksija u Beogradu, u potpunosti su promenile pristup, pa sada svoje namere objavljuju preko zeleno-levih kandidata, koji su po pravilu vukovi u jagnjećoj koži. Zanimljivo, upravo su predstavnici zeleno-levih opcija iz jedne velike evropske zemlje već godinama najveći promoteri nezavisnosti tzv. države Kosovo, ali i vođe raznih drugih orkestriranih napada na Srbiju.

Dehumanizacija srpskog državnog vrha i podrška obojenoj revoluciji

Kako ti vukovi, tj. čekači leševa u svom životu imaju samo jednu svrhu i cilj - da dočekaju još barem jednog mrtvog Srbina, kako bi nad njegovim posmrtnim odrom pokušali da, roneći krokodilske suze, a po nalogu duboke države, čija je produžena ruka ustaška SOA i hrvatska propagandna mašinerija, sruše državu Srbiju, tako su njihove metode "borbe" sve više jasne i vidljive.

Nakon što je neuspešno sprovedena akcija "Nasiljem protiv Srbije", srpski predsednik i Vlada, kao i parlamentarna većina, na demokratski način su spavačima hrvatske obaveštajne službe ponudili vanredne parlamentarne izbore kao izlaz iz "političke krize", koju su sami u svojim glavama stvorili.

Na tim izborima, 17. decembra, kako je rečeno, koalicija SOA-hrvatska propagandna mašinerija-spavači, tj. čekači leševa, je potučena do nogu.

Tanjug/Vladimir Šporčić Printscreen/Twitter/Detektor laži

Kao reakcija na katastrofalan izborni rezultat, u stilu gruzijske opozicije u vreme "revolucije ruža" ili ukrajinske "majdanske revolucije, predstavnici koalicije "Nasiljem protiv Srbije" su pokušali da upadnu u zgradu Skupštine Beograda.

Oni su tada, nezadovoljni i porazom u Beogradu, a opet za račun SOA, pored očitog fizičkog nasilja i demoliranja Skupštine Grada, pokrenuli i široku kampanju napada na Srbe u Republici Srpskoj koji prema zakonima Srbije, Republike Srpske i Bosne i Hercegovine imaju pravo glasa u Beogradu i Srbiji, tvrdeći da su "Bosanci pokušali da nam otmu naš Beograd". Radi se o antisrpskoj strategiji deljenja srpskog nacionalnog korpusa na više delova, koji deluje više od jednog veka. Naime, znajući da im jedinstven srpski narod predstavlja ogroman problem, austrougarski propagandisti su smislili i promovisali regionalne razlike među Srbima, koje je trebalo da dovedu do animoziteta unutar srpskog naroda. Tu strategiju je preuzela posle Hrvatska koja je posebno aktivna u delovima srpskog naroda koji, po njihovoj želji, treba da se odvoje od centralne Srbije -  u Crnoj Gori i Vojvodini.

Ali, da se vratimo na događaje posle izbora gde je antisrpska koalicija potučena do nogu. U stilu Jozefa Gebelsa, hrvatska propagandna mašinerija je atmosferu građanskog rata u Srbiji podgrevala mesecima pre tog događaja, a u tome je imala svesrdnu pomoć hrvatskih "javnih ličnosti", koje su poznate u beogradskog krugu dvojke i na zagrebačkom Jelačića placu i Ilici.

Novine i internet portali iz Hrvatske bili su prepuni naslova u kojima se za sve nesreće u našoj zemlji optuživala srpska vlast i predsednik Srbije, a na protestima opozicije učestvovali su i pojedinci iz Hrvatske, o čemu svedoči slučaj odbornice iz Zagreba Nikoline Rajković.

Ne treba zaboraviti i da je proteste otvoreno podržala bivša hrvatska premijerka Jadranka Kosor, koja ja najpoznatija po tome što je otela stan u Zagrebu tako što su iz njega isterana dva maloletna Srbina posle smrti roditelja.

Paralelno sa hrvatskom propagandom protiv Srbije, Đilasovi sledbenici su vodili kampanju dehumanizacije predsednika Srbije Aleksandra Vučića. Tako je hrvatski državljanin Zdravko Ponoš uporedio Vučića sa Adolfom Hitlerom čija je politika dovela do ubistva desetina miliona ljudi:

- Režim je uzdrman i njemu nema više povratka! Vojničkim rečnikom rečeno, kao da je prošao Staljingrad, mi idemo ka Berlinu samo je pitanje kada ćemo stići, to ne može da se zaustavi! A vidite da se Vučić i ponaša kao neko u Berlinu nekada u onoj jazbini – rekao je Ponoš.

Printscreen

Poređenje srpskog predsednika sa Hitlerom, nije Ponošev izum, nego je smišljeno u zemlji čiji pasoš i državljanstvo ovaj opozicionar ima – Hrvatskoj. Naime, nekoliko meseci pre toga na naslovnoj strani hrvatskog magazina Ekspres objavljena je fotomontaža koja prikazuje predsednika Srbije Aleksandra Vučića kao Adolfa Hitlera, a sa njim su na isti način predstavljeni i mađarski premijer Viktor Orban i italijanska premijerka Đorđa Meloni.

Autori sramne naslovnice su na portretima ovih političara montirali karakteristične Hitlerove brkove i to u bojama zastava zemalja koje predstavljaju.

S obzirom da su Ponoševe veze sa Hrvatskom odavno poznate, nimalo nije slučajno što je upravo on nastavio sramnu kampanju koja je pokrenuta u njegovoj domovini.

Treba li pomenuti da je Vikiliks svojevremeno objavio depeše iz kojih se nesumnjivo vidi da je NATO gledao Ponoša kao "svog čoveka" u Vojsci Srbije!? Naime, u depešama Vikiliksa iz 19. februara 2009. godine navodi se da je Boris Tadić, kao tadašnji predsednik, imenovao novog načelnika Generalštaba Miloja Miletića, za kojeg se konstatuje da će biti "manje proaktivan u zastupanju saradnje i interesa sa NATO-om od Zdravka Ponoša", dok se iz depeše objavljene 3. juna 2013. godine navodi da je Ponoš za NATO.

Hrvatski "profesori" redovno prizivaju "Vučićev kraj", koji, na sreću Srbije, neće dočekati

Kako SOA i hrvatska propagandna mašinerija ne miruju, spremno su dočekali i najnoviju, novosadsku tragediju u kojoj je život izgubilo 15 ljudi, a teško povređeno dvoje.

Gotovo odmah nakon tragedije hrvatski spavači u Srbiji, čekači leševa, su pohitali da organizuju "komemorativne skupove" na kojima su demolirali Gradsku kuću u Novom Sadu, po njenom ulazu prosipali fekalije, ali i farbali gradski trg i institucije u okultnom maniru u crvenu boju, boju krvi, svesno poručujući da je krvava šaka-nova stisnuta pesnica.

Prirodno, njima su se odmah pridružili zabrinuti dušebrižnici iz Zagreba, koji u pauzi od ispijanja svog kapučina na Cvjetnom trgu, imaju vremena da pogledaju šta se dešava u "susjedstvu", pa i da konstatuju da je dobro, 15 izgubljenih ljudskih života u Srbiji, povod da se sruši Srbija i da se porobi srpski narod.

Njihova platforma u ovom slučaju su "beogradski" mediji sa luksemburškom adresom, koji s radošću javljaju o "podršci" iz Zagreba, zaboravljajući da spomenu da "podrška" po pravilu radi za SOA, ustašku obaveštajnu službu. Svaki dobronamerni Srbin treba da se zapita zašto je to toliko stalo Hrvatima da se promeni vlast u Srbiji? Zašto se niko iz drugih, nama takođe susednih zemalja, poput Mađarske, Rumunije, Bugarske i Makedonije ne meša u srpska unutrašnja politička pitanja? Da li je moguće da nas oni svi mrze, a da je do "blagostanja" u Srbiji stalo samo Zagrebu, Sarajevu, Prištini i pojedincima u Podgorici!?

Ipak, pored čitave propagandističke kampanje laži o tome da se bliži kraj legitimno i legalno izabranoj vlasti u Srbiji, čak su i Hrvati morali da priznaju da su to sve gluposti. Tako je Berto Šalaj, profesor na Fakultetu političkih nauka u Zagrebu, rasadniku podmlatka proustaške Hrvatske stranke prava (HSP) za jedan tajkunski medij u Srbiji priznao da većinski deo stanovništva i dalje podržava Vučića uprkos svemu, i zato je kraj “njegove vladavine” neizvestan.

“Ne mogu da tvrdim da je ovo početak Vučićevog kraja, ali to je vrlo moguće. Međutim, u jednom delu stanovništva on i dalje ima značajnu podršku. Sad ostaje pitanje kako će se dalje protesti razvijati, da li će biti još studentskih zahteva, kakvi će oni biti i ko će se još studentima pridružiti”,rekao je on.

Zašto je u svakoj srpskoj čorbi SOA mirođija?

Mešanje SOA i hrvatske propagandne mašinerije u unutrašnje odnose u Srbiji nije novost. Najveći broj otkrivenih špijuna na teritoriji Srbije čine upravo agenti SOA, čak pet dokazanih slučajeva u 20 godina.

Tako nas je odluka Ministarstva spoljnih poslova Republike Srbije da svojevremeno proglasi Hrvoja Šnajdera, prvog sekretara hrvatske ambasade u Srbiji za personu non grata i protera ga zbog špijunaže, podsetila na ono što smo i bez ove vesti znali, a to je da je hrvatska služba itekako aktivna u Srbiji. Možda i najaktivnija od svih stranih službi.

Šnajder je naime, veoma intenzivno radio po našoj zemlji i imao je veliki budžet na raspolaganju. Plaćao je i šakom i kapom srpske opozicionare - opoziciono nastrojene aktiviste iz političkih partija, NVO sektora, medija itd. Ovo nije nimalo iznenađujuće, obzirom da srpska opozicija, pogotovo liberalna i prozapadna ima itekako dobru saradnju sa ustaškom obaveštajnom službom SOA.

Međutim, ono što je specifičnost trenutne obojene revolucije u Srbiji koju pokušavaju da sprovedu SOA, duboka država, hrvatska propagandna mašinerija i beogradski "spavači", je činjenica i priznanje hrvatskog političara Mate Kapovića i profesora Filozofskog fakulteta u Zagrebu Hrvoja Jurića, da je "Blokadni kuvar", priručnik SOA o tome kako "uspešno" sprovesti blokadu fakulteta, nastao 2009. godine u Zagrebu za potrebe "borbe na fakultetima", preveden na srpski jezik, objavljen u Srbiji uz asistenciju SOA i da se na osnovu njega izvode blokade na fakultetima trenutno.

Ta veza zagrebačkog "Sveučilišta" i SOA sa pojedincima na univerzitetima u Beogradu i Novom Sadu, koji blokade izvode prema njihovim uputstvima, dokazana je i prilikom "turističke" posete "studenata" elektrotehnike iz Zagreba "kolegama" u Beogradu.

Kolege koje dele zajedničke stavove o "genocidu" u Srebrenici, mržnju prema svemu što je srpsko, stav da je Vučić "nedemokrata" i "četnik" sa kojim ne može da se razgovara jer brani Srbiju, ipak imaju zajedničku i radnu knjižicu SOA u koju se, valjda, upisuju radni staž, ali i ovakva "poslovna" putovanja.

Osim osam Hrvata, Marka Jurića, Ele Kumer, Antonia Damjanovića, Marina Capana, Katarine Pešić, Lovre Raguža, Luke Zadre i Karle Baričević, Beograd su posetili i ukrajinski državljani Oleksej Čumakov i Dmitro Paščenko.

Ukrajincima nije prvi put da posećuju Beograd, s obzirom na to da su početkom decembra boravili u srpskoj prestonici i tom prilikom, dronom, neovlašćeno snimali lokacije u centru grada, koje su bile predmet NATO agresije na našu zemlju.

Inače, agenti ustaške SOA su granicu Srbije prešli i uputili se ka glavnom gradu, odnosno Tehničkom fakultetu, koji su posetili i pružili podršku svojim kolegama koji blokiraju nastavu na tom fakultetu.

Nakon posete, hrvatski špijuni su se u društvu ukrajinskih agenata Čumakova i Paščenka uputili u beogradsko okupljalište blokadera i saradnike SOA, popularni Klub studenata tehnike (KST), gde su ih pronašli novinari beogradskih medija.

Prema rečima organizatora "žurke" u KST-u, ovakve posete su "uobičajene" i dešavaju se svake godine, jer studenti beogradskog Tehničkog fakulteta posećuju seminar za regrutaciju agenata SOA u Zagrebu, popularnu "brucošijadu" svake jeseni, a u decembru agenti SOA iz Kluba studenata elektrotehnike (KSET) iz Zagreba vraćaju posetu "kolegama" u Beogradu.

Inače, prema rečima istog tog organizatora, dva kluba "studenata" su nastala istovremeno, istim povodom i ciljem i smatraju se "bratskim", verovatno po radnoj knjižici.

Duboka država i dalje povlači konce, ali uskoro će se sve promeniti

Uz sve ove dokaze koji stvaraju neoborivu sliku o povezanosti spavača u Srbiji, čekača srpskih leševa, sa ustaškom SOA i njenom propagandnom mašinerijom, ipak, najznačajniji šraf u ovoj akciji podrške (anti)srpskoj opoziciji je američka duboka država, po čijim uputstvima deluje SOA.

U svetlu pobede Donalda Trampa i njegovog povratka na vlast, duboka država nastoji da ukloni sve Trampove saveznike ili da im značajno oteža, a da države koje sa simpatijama gledaju na njega pretvori u nestabilne ekspres lonce, koji svakog trenutka mogu da eksplodiraju.

U našem slučaju SOA upravo ima zadatak da atmosferu u Srbiji dovede do tačke usijanja. Uz pomoć srpskih čekača leševa želi da proizvede atmosferu građanskih sukoba u kojima neko blokira saobraćajnice, dok se neko drugi zaleće u one koji blokiraju, zbog čega na kraju opet ginu Srbi, ali u međusobnim obračunima.

Znajući da opozicioni spavači, čekači srpskih leševa, nemaju podršku u narodu potrebnu za preuzimanje vlasti, cilj je destabilizacija prilika do te mere da Srbija i njeno rukovodstvo postanu nesiguran partner, koji nije saveznik, već problem koji je potrebno rešiti.

Duboka država je upravo ovo pokušala i 2016. godine pre Trampovog preuzimanja vlasti, ali i tokom njegovog mandata, kada je na Kosovu i Metohiji pokušala da izazove neuralgičnu tačku koja bi u jednom trenutku mogla da eksplodira.

Mudrom politikom srpskog rukovodstva nisu ostvareni planovi duboke države koje je na terenu sprovodila SOA u sadejstvu sa opozicijom, a uz podršku hrvatske propagandne mašinerije, naprotiv, predsednik Vučić je u martu 2017. zabeležio impresivnu pobedu na predsedničkim izborima, potvrđujući čvrstu opredeljenost srpskog naroda da podrži politiku mira, koja teži da sačuva srpske živote, a ne da se raduje i priželjkuje gubitak tih života.

Ipak, dubokoj državi, kao i njihovim izvođačima radova, se bliži kraj. Donald Tramp će ponovo biti u Beloj kući, a sa njim dolaze i Ilon Mask, Vivek Ramasvami i stotine Trampu lojalnih ljudi koji su najavili bespoštednu borbu protiv duboke države, a te posledice će osetiti i njene sluge širom sveta - pa i u Srbiji.

BONUS VIDEO

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi