Srbiji iz komšiluka preti bolest koja kod nas nije registrovana već 18 godina! Najčešće je prenose lisice, ali dobijaju je i kućni ljubimci!

Na današnji dan pre tačno 139 godina francuski biolog i hemičar Luj Paster prvi put je uspešno primenio vakcinu protiv besnila na ljudskom biću, devetogodišnjem Žozefu Majsteru iz Alzasa.

Ova opasna bolest, koja se kod zaraženog čoveka završava fatalno, prema dostupnim podacima je u Srbiji poslednji put zabeležena 2018. godine kod besne lisice, a besnog psa 2011 godine.

Zavod za antirabičnu zaštitu - Pasterov zavod, kao nacionalna referentna laboratorija za besnilo, redovno prati stanje u zemlji, kao i u okruženju.

Prema podacima sa njihovog sajta u zapadnoj Evropi više nema slučajeva besnila kod životinja "jer je urbano besnilo iskorenjeno početkom 20. veka, a silvatično besnilo peroralnom vakcinacijom lisica poslednjih godina". 

Što se tiče bivše države SR Jugoslavije od 1990. do 2000. godine otkriveno je 161 besna mačka, 75 pasa, 49 ostalih domaćih životinja, najčešće goveda i 833 divlje životinje od čega je preko 98 odsto lisica.

Ono što brine jeste da se besnilo pojavljuje u Mađarskoj i Rumuniji, pa su tako poslednje dve godine zabeležni slučajevi ove bolesti ali na granici sa Ukrajinom.

Foto: Printskrin / 192.rs

 

Treba napomenuti da u Srbiji postoji 27 antirabičnih stanica širom zemlje u kojima postoje vakcine i serum protiv besnila, ali i epidemiolozi i infektolozi koji pružaju zaštitu svima kojima je potrebna.

Prema podacima Pasterovog zavoda dužina inkubacije kod besnila može biti srednje duga i duga, najčešće 20 do 90 dana. 

Najduže inkubacije su obično kod 15 odsto obolelih, ali kod 1 odsto obolelih mogu trajati i do godinu dana.

- Najkraća inkubacija zabeležena je u Jugoslaviji, od svega 4 dana, kod čoveka koga je napao medved, naneo mu teške povrede po licu i iskopao oko. Kako je optički nerv zapravo deo centralnog nervnog sistema, brzo je došlo do razvoja tipične kliničke slike sa hidrofobijom i smrtnim ishodom sedmog dana. Poslednji pacijenti umrli u Jugoslaviji do 1980. godine imali su prosečnu inkubaciju 64,8 dana, a izvor infekcije najčešće je bio besan pas - piše na sajtu.

Inače početni simptomi besnila su temperatura, slabost i strah, ali i povraćanje i proliv. 

Pacijenti prolaze kroz nekoliko stadijuma a specifična je ona u kojoj imaju strah od vode, odnosno hidrofobiju, pri pokušaju da je piju.

Dolazi do grčeva ždrela, gušenja pa čak i smrtnog straha. Kako vreme prolazi napadi počinu da se dešavaju čak i na samu pomisao na vodu.

Mogu biti toliko snažni da obolelom počne da ide pena na usta. Ono što je strašno jeste da je bolesnik svestan i orijentisan do samog kraja a sve vreme smenjuju se periodi manijakalnih napada i razumnog ponašanja.

Prognoza kod besnila je vrlo nepovoljna i fatalna.

U furioznom obliku smrt nastupa za oko 5 dana, a u paralitičnom za desetak. Uz održavanje najviše može da traje dve do tri nedelje.

Nažalost, kod čoveka izlečenje od besnila je veoma retko, dok se kod životinja još i može izlečiti. Slučajevi ljudi koji su izlečeni pre toga su bili vakcinisani, a posledice su vukli godinama posle izlečenja.

BONUS VIDEO

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi